I ei bok gjeve ut av Nordnorsk forfattarlag startar Kine Hellebust sine frodige og sanserike diktliner “RYTMISK STILLEBEN – Ode til tørrfesken”, på tre sider, slik:
Fesk ved fesk, fesk ved fesk, heng og heng og heng på hjell, heng fesk ved fesk, så tørr så tørr heng fesk ved fesk, på hjell ved hjell... Førr tørrfesk e ikkje den fesken som svøm, den her han e open i buken Open i buken med smak som ein drøm Smak som ein drøm i buken (...)Hald fram å lesa Sanserik nordnorsk bok
Treng vi å tematisere tidene? Skal vi gjere det? Hege Siri gjer det i den vel-komponerte diktsamlinga et øyeblikk noen tusen år. Ho syner fram heilt nye samiske tema ved å tematisere språket og joiken i diktet Språket:
mor joiker ikke men hun lærer seg språket min mors mor joiker ikke men hun snakker språket min far joiker ikke men han snakker norsk min fars far joiker ikke han synger salmer jeg joiker men forstår ikke språket min datter joiker og snakker alle språk
Skal eg prøve meg med eit avsnitt av eit dikt? Jo, eg prøver. Stilla 1981 er eit dikt som byrjar side 45. Her er femte avsnitt av diktet:
vi satt i første rekke og så skygger av lovens menn tre fram i timen mellom natt og dag der vi satt arm i arm i front med oss selv som skjold og et flagg, som vårt eneste våpen de bar oss bort men nye kom til og tok vår plass
Denne Hege Siris diktdebut vil eg foreslå som julegåve, rett og slett; slik eg vil gjere nett det same med ein serie utkomne bøker i haust. Først tenkjer eg på Munib Delaucs Bare storm og solnedgang og Rune Berglund Steens fyldige Pre-Schengensekvens.
Ps 8/12: Her er Hege Siri sin nettstad .
