Dikt
Utgitt av Aschehoug, 1998
Er dette litteratur, spurde Øystein Rottem. Så er det sagt. – Når det gjeld syklusdelen (dikt nummererte med romertal) i siste halvdel av boka, blir eg freista til å vise til noko eg vil kalle lågkulturelt – – og samtidig sitere frå Roland Barthes’ bok: Fragment av kjærleikens språk. Han skriv (sitert frå Spartacus Forlag, 2000): «Nødvendigheten av denne boken bygger på følgende tanke. At kjærlighetens språk i dag befinner seg i den ytterste ensomhet. Det tales kanskje av tusenvis (hvem vet?), men støttes ikke av noen: Det er fullstendig forlatt av de omkringliggende språkene, oversett, nedvurdert eller forhånet av disse, holdt på avstand ikke bare fra makten, men også fra maktens mekanismer (vitenskap, lærdom, kunst). Når et språk på denne måten så å si av egen kraft drives ut i det uaktuelle, og forvises bort fra ethvert flokkfellesskap, kan det ikke annet enn bli stedet for en bekreftelse, hvor sær den enn er. Denne bekreftelsen er kort sagt temaet for den boken som begynner her. (sitat slutt)»
Dette synest eg er sterke ord om språket til kjærleiken; berre eg ikkje blir ramma av denne skjebnen når det gjeld Eit kjærleikstema – mitt eige verk!
Knut Ødegård i Aftenposten var imponert over Oppsang i Østerdalen. Sjå utdrag 1. Han kalte språket i Eit kjærleikstema «dialektpreget nynorsk på vei mot samnorsk», enda boka for det meste var skrivi på nynorsk, medan enkelte dikt, slike som Oppsang i Østerdalen, var skrivne på bokmål. Både Øystein Rottem Dagbladet og Knut Ødegård kom lite inn på sjølvaste kjærleikstemaet i bokmeldingane sine, og det skuffa meg at dei for det meste unngjekk temaet i boka. Var kjærleiken for direkte og innfallsporten for 1960-talsk og/eller lågkulturell for dei?
Arbeidsmåten med «Eit kjærleiktema» var ny eksperimentell skrivemåte for meg. For eg satsa på kontakt med forlaget alt medan diktmanus var på idéplanet, og eg fekk tilbakemeldingar frå konsulentane på dei uferdige utkasta til dikt. Det finst like mange måtar å arbeide med dikt på som det finst måtar å feire jul på eller måtar å kysse på… (Og legg berre merke til ordbruken her.)
Dikt frå «Eit kjærleikstema» er representert i antologiar: Diktet «Dikt i kjærlighetsform» er i antologien «Kjærlighet» (utgåve 1999), medan diktet «Tilstrekkelig ly» er i antologien «Flørt» (2000, Ungdoms-bokklubben). Og organisasjonen «Diktets venner» i Skien brukte diktet «Hverandres sak», det er diktet med dei «hestane» som skal lesast stint og tjukt metaforisk.
Eg gir deg ein måte å skaffe deg boka på, sjå her .