Wenche Foss er død

Den allsidige og kjære kunstnaren Weche Foss blei bisett frå ei fullsett Oslo Domkyrkje på statens kostnad. Dette skjedde måndag 4. april. Bisetjinga blei følgd av Nrk fjernsynet.

Wenche Foss var kjend som ein allsidig skodespelar. I tillegg til sine kunstnarlege prestasjonar var Wenche Foss også kjend for sine medmenneskelege eigenskaper. Eit av Wenche Foss sine favorittdikt, som ho siterte i samband med røynd livsfilosofi, har gått ut av norsk kanon for dikt. Ho gjenoppvekte likevel ofte diktet En hustavle – av Arnulf Øverland – med si fine endeframme Wencheske dikttolking:

 
 Det er en lykke i livet
 som ikke kan vendes til lede:
 Det at du gleder en annen,
 det er den eneste glede.

 Det er en sorg i verden
 som ingen tårer kan lette:
 Den at det var forsent
 da du skjønte dette.
 
 Ingen kan resten av tiden
 stå ved en grav og klage.
 Døgnet har mange timer.
 Året har mange dage.
 

Wenche Foss var ein glimrande og usentimental diktopplesar. Eit anna dikt som fekk ein ekstra fylde når Wenche Foss las det – på grunn av hennar eigne opne medmenneskelegheit – og sans for dikt, var Våre små søsken av Inger Hagerup. Der er det:

 
 Vi har en liten søster
 vi har en liten bror
 som er litt annerledes
 enn andre barn på jord.

 De kom til denne verden,
 det vanskelige sted,
 med mindre håndbagasje
 enn vi er utstyrt med.

 Vi voksne er så store
 i gjerning og i ord.
 Vår lille bror og søster
 blir aldri riktig stor.

 Vi har vår eng og åker.
 Vi har vårt kjøpmannskap.
 Og vi beregner livet
 i vinning eller tap.

 Det er så lett å skubbe
 de små og svake vekk
 og la dem stå tilbake
 med hjelpeløse trekk.

 Det er så lett å glemme:
 Når siste båt skal gå
 må alle passasjerer
 la all bagasjen stå.

 Da blir det kanskje lettest
 for disse små, fordi
 de bare har et hjerte
 med sorg og glede i.

 Og gleden er så deilig
 Men sorgen er så trist.
 Det har vår lille søster
 og bror bestandig visst.

 Så la oss gi dem gleden
 til de skal gå ombord
 med sine barnehjerter,
 vår søster og vår bror
 

Under bisetjinga av Wenche Foss blei det spela av eit eldre radioopptak, der Wenche Foss song Ingerid Sletten av Sillejord (med Rikard Nordraaks melodi til Bjørnsons tekst i bondeforteljinga Arne). Dertil høyrde vi lese Stein Mehren sitt dikt Bak scenen .